2
طلبه پایه تحصیلی دهم مدرسه علمیه امام صادق× و دانشجوی دکتری دانشگاه تهران
چکیده
«قیاس اولویت» قاعدهای اجتهادی است که در فقه کاربرد بسیاری دارد و احکام زیادی با استفاده ازآن استنباط میشود. با توجه به اینکه این مسئله، ریشه در علم اصول دارد در این نوشتار، با ارائه تعریفی دقیق از قیاس اولویت و بررسی سیر تطور آن نزد علما، تلاش شده با بررسی اقوال فقها، حجیت آن با دلیل، اثبات و با بیان مناط حجیت قیاس اولویت به این موضوع پرداخته شود که قیاس اولویت از ادله لفظی محسوب شده و موضوعاً از «قیاس مجمع علی بطلانه» خارج است. سپس با الهام از دو روایت از امام صادق× ـ که در جهتگیری مقاله نقش اساسی دارند ـ این مطلب اثبات میشود که هر قیاس اولویتی نمیتواند قیاس اولویتِ معتبر باشد و بهکارگیری این نوع قیاس، نیازمند تدقیق در موضوع است.
در این پژوهش به عبارات قدما و متأخرین شیعه، توجه شده تا جایگاه قیاس اولویت نزد ایشان، به وضوح روشن شود. تمییز قیاس اولویتِ معتبر از غیر آن و تعیین مناط دقیقتری در خصوص حجیت قیاس اولویت، از جمله اهداف این مقاله است. روش پژوهش، تحلیل مفهومی، گزارهای و سیستمی است.